Geng di Gier, geng das Gäut,
bringt viu Schlächts u bringt viu Not
Uf dr Wäut
isch so mängs nümme im Lot
Wär isch tschuld, a däm Ganze,
u wär nimmt dr Wäut dä Schmärz
Guet u bös,
ja die Gränze
louft dür jedes Mönsche-Härz
Doch de lue di Chinderouge
aa,
u d‘ Sunne au Tag nöi ufgah,
u häb e chli Muet
Ja tue dii doch chli beschänke la,
dis Härz vo nöiem offe ha,
es chunnt sicher guet