Fernseh

2011

Fernseh luege het mir di grossi Wäut,
diräkt i mini chlini Stube gsteut,
Doch woni de au Tag fern gseh ha,
hani wäg däm nid meh Fernweh gha,
nei, hami chuum zum Huus us trout,
hätti gärn e Feschtig um mi bout
E Wäut so schlächt u ganz u gar verdorbe,
isch i mim Chopf wi würklech worde

Dank em Fernseh hani Mitleid gha,
mit de arme Lüt dert in Afrika
Dadrbii het's mir woou ta z'gseh,
das i ja doch no es guets Härz ha
Wo mim Nachbar d Frou drvo isch gange,
u dä drwäge vor mir Tür isch gstange,
hani'm gseit: „E Näbesächlechkeit,
süsch lue mau wi's dene dert unger geit“

Mis schönschte Stück ir Stube
isch dr Fernseh wo fääut,
di ufdringlichi Art,
wo mi itz nümme quäut

Wen'i de nach emene länge Abe
i sire Presänz, mit sine voue Gabe,

ar Nachtrueh z'lieb bi zum Abschied cho,
u ihm dür ne Chnopfdruck ha si Zouber gno,
hani gli druuf so ne Iidruck gha,
Fründe heige mi für geng verlah
Ä Lääri so gross isch de über mi choo,
u het am Fernseh's Platz iignoo

Sit mir aui z Gliiche gseh u ghöre,
bim stundelange Gaffe i die grossi Röhre,
wärde mir enang je lenger je gliicher,
das heisst ar Viufaut nid grad riicher,
so wi's d'Natur eigentlech vorgseh hätt,
doch geng im Biud sii, isch was mir wett
U statt die Wäut i ihrer Füui z'gseh,
si mir scho zfride mit 2D

So hani de vor churzem Znacht
däm Theater ändlech es Ändi gmacht
Im erschte Stock usä vor ds Fäischter gsteut,
da het är no mau so richtig kracht
D' Längwili chlopft sit denn a d'Tür,
doch gseht si dä Fride innefür,
flügt si ganz schnäu zum Nachbar Meier
un' ig i füehle mi dütlech freier

©  Item